Zo langzamerhand gaan we merken dat uitkomt waar iedereen, bijna iedereen, ons al voor waarschuwde voorafgaand aan ons vertrek richting Frankrijk: ‘Alles duurt lang, je krijgt geen antwoord, ze bellen niet terug.’
Mijn moeder, mijn zus, mijn dochter, vrienden en kennissen, ze hadden allemaal een goed bedoeld advies. En die sla je, omdat je er niets aan hebt of omdat je ze niet gelooft, keihard in de wind.
Maar eerlijk is eerlijk, na zo’n vier maanden blijken sommige waarschuwingen wel degelijk uit te zijn gekomen.
Wat voorbeelden:
Wij namen een Franse makelaar in de arm. Leek ons handig: ze is Française, maar spreekt Nederlands met een typisch Allo-Allo accent. Vanaf dag 1, nu een jaar geleden, hebben wij aangegeven dat wij één van de schuren om willen bouwen tot gîte. Daar heb je een vergunning voor nodig. Dus als ontbindende voorwaarde wilden wij op laten nemen: geen vergunning? Dan kúnnen wij afzien van de koop.
Drie weken voor het tekenen van het koopcontract wordt er door haar gebeld. ‘O euh ja, onze schuld hoor, maar we zijn vergeten (!!) om de ontbindende voorwaarde op te laten nemen in het koopcontract. Dat moet dus opnieuw.
De deuk van mijn voorhoofd in de keukentafel zit er nog. Vergeten??! Na een jaar over niks anders te hebben gesproken??? Vind ik gek.
Nog een voorbeeld:
Het dak op het woonhuis moet vervangen worden. Grote klus, veel centjes. Dus je belt eens wat rond, krijgt via-via een naam door, en je schrijft eens wat dakdekkers aan. Één van hen kwam voorrijden. Aardige kerel, verstand van zaken, we zagen het wel zitten. Dus bij het afscheid de vraag of hij een offerte voor ons kon maken.
Zes weken later hebben we hem nog maar eens gemaild en gebeld. Zes. Weken! Vind ik gek.
Laatste voorbeeld:
We willen een toegangshek tussen twee van onze schuren inhebben. Zo’n oud, gietijzeren hek, liefst beetje roestig. Mannetje gevonden, mannetje komt langs. Meten, kijken, nog eens kijken, nog eens meten. Voorbeelden laten zien, wij een mooi hek uitgekozen. ‘Maak je voor ons een offerte?’ ‘Oui, bien sûr!’
Het is nu 5 weken geleden dat hij is langs geweest. Niks. Vind ik gek.
Ben je als Nederlander niet gewend. Aanpassen dus. We maken ons er dus niet druk over, het zal allemaal goed komen, maar soms werkt het gewoon een beetje op je zenuwen.
Het goede nieuws: de dakdekker reageerde eergisteren op ons telefoontje! Via Whatsapp liet hij ons weten: ik kan van de zomer! Wanneer precies liet hij dan weer in het midden.
Best gek.
