Terwijl er nog altijd oorlogsvluchtelingen uit Oekraïne in Nederland aankomen, gaan sommigen alweer naar huis. Zo ook Julia, die met haar moeder, zoon en een vriendin op kosten van de Amstelveense Mirjam Terhorst weken in een vakantiehuisje in het Amsterdamse Bos woonde.
De vier konden niet langer op het vakantiepark blijven omdat het hoogseizoen voor de deur staat. “We hadden andere oplossingen gezocht en gevonden, maar ze wilden heel graag terug.” Julia en haar zoon gaan terug naar huis in hartje Kiev en haar moeder en vriendin wonen daar zo’n 30 kilometer buiten. “Ze hebben enorme heimwee”, vertelt Mirjam.
De oudere vrouwen zijn met pensioen en missen hun eigen gemeenschap heel erg. “Ze hebben dagelijks contact gehouden met het dorp en dat is nu wel weer veilig en het gas is weer aangesloten”, zegt Mirjam. “Oekraïne is een heel groot land. Deze regio is best ver weg van waar de gevechten nu zijn.”
“Het toont de veerkracht van een bevolking”
Mirjam Terhorst
Mirjam vindt het mooi dat ze teruggaan naar Oekraïne. “Het toont wel de veerkracht van een bevolking. Die mensen willen helemaal niet hier zijn. Die willen in hun eigen land zijn, dat moeten we nooit vergeten.” Rusland heeft wel nieuwe aanvallen op Kiev aangekondigd. Dat baart Mirjam zorgen over de terugkeer. “Ik hoop dat het nu goed is. Dat ze niet te snel weer terug willen.”
Tekst gaat verder onder de foto.
De vluchtelingen kwamen met de auto naar Nederland en gaan nu met datzelfde autootje weer terug. Die, zoals op de foto te zien, helemaal vol. Mirjam heeft ze vanmiddag uitgezwaaid. “Ze verblijven nu een paar dagen bij een opvang in Den Bosch en dan rijden ze naar Oekraïne.” Mirjam vertelt dat ze er wel eventjes over zullen doen, aangezien alleen Julia rijdt.
Afscheidsdiner
De vluchtelingen zijn enorm dankbaar voor hun verblijf in Nederland en verzorgden gisteravond een afscheidsdiner. “Ze hadden borsjtsj gemaakt en deruni met zure room, dat zijn Oekraïense aardappelkoekjes”, somt Mirjam op. “Er is veel geproost op hen, op ons en op vrede. Ze drukten ons op het hart dat we echt langs moeten komen als het vrede is.”
