KEIZER KARELPARK – Even gemakkelijk heeft Marie Hammer het niet altijd gehad. In de Tweede Wereldoorlog verloor ze haar vader en halve vriendenkring. Toch weet ze dat elke tegenslag haar sterker maakt. Marie vertelt haar verhaal in de derde podcast van Zondagmiddagcafé.
In de Buurtkamer van Keizer Karelpark zegt Hammer onomwonden dat ouder worden een straf is. Het leven wordt alleen maar eenzamer en afscheid nemen lijkt soms weleens een dagtaak. Niet dat mevrouw Hammer te boek wil staan als een klager. Gepokt en gemazeld door het leven is ze echter het prototype van een realist. Eentje die van aanpakken weet.
Ondanks de 91 jaren en enige lichamelijke ongemakken blijft mevrouw Hammer zich inzetten. Ook in ’t Huis aan de Poel waar ze woont. Als lid van de Cliëntenraad maakt ze zich nog steeds sterk voor een goede leefomgeving. Zo zette zij zich in voor de oudere regenbooggemeenschap om te zorgen dat de huizen van Brentano het keurmerk de Roze Loper mogen voeren.
Eenzaamheid
Mevrouw Hammer heeft gezien dat veel ouderen tijdens de coronacrisis alleen maar eenzamer zijn geworden. Ze is dan ook blij dat de activiteiten in de zorgcentra weer zijn opgestart. Eindelijk weer sociaal contact. Voor ouderen toch een van de eerste levensbehoeftes.
Luister naar het indrukwekkende verhaal van mevrouw Marie Hammer die wordt bijgestaan door Teo van Zelm die in de eerste podcast van Zondagmiddagcafé al zijn verhaal deed.
