“Je mag dan wel bijna 50 zijn. Dat is nog geen reden om als een ouwe lul 50 te gaan rijden.” Mijn vrouw is onverbiddelijk nadat een rood wagentje met een sticker ’45’ ons passeert. ,,Die mogen hier helemaal niet rijden,” sputter ik nog tegen. “Hij rijdt tenminste pittiger dan jij,” zegt ze breedlachend.
Het is tweede pinksterdag en we brengen een bloemetje met een flesje bubbels langs bij de Amstelveense kunstenares Astrid Stoffels. Ze is namelijk, net als haar man Robert, 25 jaar getrouwd. “Morgen ben jij aan de beurt, Abraham,” bijt Astrid nog toe als we weglopen. Ik mompel dat ik niets met verjaardagen heb, zeker niet mijn vijftigste.
Op de terugweg naar Aalsmeer rijden we over de Beneluxbaan en ik besluit om me vandaag eens keurig aan de maximum snelheid van vijftig te houden. We worden permanent ingehaald en bij elke auto roep ik ginnegappend: “Je mag hier maar vijftig, druif!”
De maat is echter vol nadat het rode karretje ons voorbijspurt. Natuurlijk, de doorontwikkelde versie van de Canta was wellicht opgevoerd. Maar vijftig rijden op de Beneluxbaan is ook voor de bestuurder van het kleine karretje ietwat lastig.
Het is ook niet zo gek. Als ik onder zo’n nieuwe gelijkvloerse rotonde rijdt staat mijn teller op 57. Ik geef geen gas en mijn versnelling staat in z’n drie. De weg naar beneden zorgt echter dat ik ongewild boven de maximumsnelheid rijdt.
Midden jaren negentig heb ik toenmalig politiewoordvoerder Ger Stoker weleens gevraagd waarom er eigenlijk nooit gecontroleerd werd op de Beneluxbaan. Oké, op dat stuk bij de Kalfjeslaan na dan.
Het antwoord van Stoker was kort en krachtig. ,,Zo flauw zijn we ook weer niet, Ernst. Niemand rijdt 50 op een tweebaansweg,” zei hij over Amstelveens belangrijkste verkeersader die toen nog niet tot Legmeerdijk was verlengd.
Het was voor mij het sein om standaard tussen de 60 en 70 te rijden op de Beneluxbaan. Dat is ook altijd goedgegaan. Iedereen deed en doet het immers. Ongelukken op het tracé hebben dan bijna altijd andere oorzaken dan te hard rijden.
Maar de gemeente heeft nu anders besloten. De gehele Beneluxbaan is vanaf nu vijftig kilometer per uur.
De gemeente past zich dus aan aan mijn leeftijd. Met enig cynisme zie ik daar ook de positieve kant van in. Met een beetje mazzel mogen we dan over twintig jaar weer zeventig rijden op de Beneluxbaan. En misschien rijd ik tegen die tijd ook in een doorontwikkelde versie van de Canta.
Ernst Jan Wilhelmis
