AMSTELVEEN – Sumit Arora (39) woont met zijn vrouw en twee kinderen (2 en 6 jaar) in Amstelveen. Hij is geboren en getogen in Delhi in India en kwam hier in 2009 als expat om voor zijn Indiase werkgever de ‘business uit te breiden in Europa’. Anke Bollen, sinds kort gepensioneerd, vertrok in 2011 als expat voor vijf jaar naar India en was daar verantwoordelijk voor het personeelsbeleid van een grote bandenfabriek. Maar waar Anke warm werd ontvangen in India, viel dat voor Sumit niet helemaal mee.
“Ik vond het geweldig daar”, vertelt Anke. “Ik heb er gewerkt, veel meegemaakt met de Indiërs zelf en veel gereisd. De historie en rituelen boeiden mij enorm. Hun cultuur en geschiedenis is heel rijk. Reuze interessant.”
Lees ook: Politiek verdeeld over Amstelveen ‘expat-city’
Maar er is een enorm cultuurverschil tussen de twee landen. Dat ondervond de naar Nederland gekomen Sumit al snel. “Tijdens een evenement van een bank vroeg ik een vrouw, die ik wilde leren kennen om zaken mee te doen, uit voor een kopje koffie. In India is het gebruikelijk om eerst iemand op die manier te leren kennen, voordat je het over zaken hebt. Maar zij dacht dat ik haar uitvroeg voor een date! Toen leerde ik wel meteen dat je in Nederland veel directer moet zijn”, lacht Sumit.
Lastig om te integreren
Voor expats blijkt het in de praktijk erg lastig om te integreren in de Nederlandse samenleving en lokaal sociale contacten op te doen. “In India wordt je met open armen ontvangen”, vertelt Anke. “Daar heb je geen probleem om aan contacten te komen en dingen met Indiërs te ondernemen. Wij zijn veel gereserveerder. Je nodigt niet zo snel vreemden uit in je huis. Indiërs zijn daar veel gemakkelijker in.”
Privé en werk gescheiden
Volgens Sumit ligt er een groot verschil tussen de culturen in de balans tussen werk en privé. “Niet-Europese mensen zien hun collega’s ook buiten het werk om en in het weekend. Dus je collega’s worden ook je vrienden. Maar Nederlanders doen dat veel minder. Zij houden werk en privé veel meer gescheiden. Ik ben ook nog nooit bij een Nederlandse collega thuis geweest.”
Toch heeft Sumit nu vrienden uit zijn nieuwe leefomgeving. “De meeste Nederlandse vrienden zijn mensen van mijn voormalige werk. Pas toen wij geen collega’s meer waren, ontwikkelde die vriendschap zich.”
‘Ik zie mensen gewoon voor wie ze zijn. Er is dan geen barrière meer en geen probleem.’
Sumit Arora – voormalige expat
Ondanks dat het niet altijd eenvoudig is om te integreren met Nederlanders, proberen de Indiers het wel, volgens Anke. “Indiers zijn gewend om altijd in familieband te opereren en voor een ander klaar te staan. Als er iets met de familie is, dan komen ze van heinde en verre en zijn ze er voor elkaar. Dat zoeken zij ook in het buitenland. Als zij een mede-Indiër tegenkomen, dan nemen ze die op in hun gemeenschap. Daar zijn ze heel sterk in. Vanuit die samenhorigheid willen ze ook integreren in de lokale gemeenschap.”
Taalbarrière
Een andere beperkende factor voor de band tussen de Nederlanders en de expats, is de taal, zegt Sumit. “You cannot be part of the grapevine, when you don’t speak Dutch.” Oftewel, je kan niet mee roddelen als je de taal niet spreekt. Dat gebeurt altijd in de ‘native language’.
Lees ook: Wijkcoaches Ghoesna en Rosanne zetten in op verbinding tussen expats en Nederlanders
En ook voor kinderen is de taal een probleem. “Als kinderen naar de internationale school gaan in plaats van de buurtschool, dan zien zij geen klasgenootjes als ze spelen in het park in de buurt. En ze spreken niet dezelfde taal als de kinderen die er wel zijn. Daarom gaan ze op de internationale scholen nu ook Nederlands leren.”
Burger
In 2017 is Sumit Nederlandse burger geworden, heeft hij een huis hier gekocht en voelt hij zich hier helemaal thuis. “Ik heb nu veel Nederlandse en internationale vrienden en kijk niet meer naar de nationaliteit van mensen. Ik zie mensen gewoon voor wie ze zijn. Er is dan geen barrière meer en geen probleem.”
