Slechts twee van de twaalf partijen die aan de Amstelveense gemeenteraadsverkiezingen deelnemen hebben het aangedurfd om een vrouw als eerste op de lijst te zetten. In een stad waar zo goed al alle partijen hun mond vol hebben van diversiteit is dat een schamel aantal. Of liever gezegd een beschamend aantal.
Mijn gedachten gaan meteen terug naar een kort gesprekje met wethouder Floor Gordon, een van de twee vrouwelijke lijsttrekkers in Amstelveen. Haar partij D66 is toch redelijk pleitbezorger van gelijke kansen voor man en vrouw. Sterker, de landelijke fractie heeft het vrouwenquotum zelfs geïntroduceerd. De Amstelveense top-10-lijst van D66 wordt echter behoorlijk gedomineerd door mannen.
Volgens Gordon is het simpelweg lastiger om vrouwen te verleiden voor het tijdrovende gemeenteraadslidmaatschap. Als ze het willen doen, dan willen ze het ook goed doen en niet half. Gordon moest glimlachen toen ik pareerde dat mannen het dus wel half willen doen.
Raadslid is voor veel mensen ook helemaal niet sexy. Al zullen raadsleden daar anders over denken. Je bent als raadslid in ieder geval totaal oninteressant voor het gros van de Amstelveners. Totdat er wat in hun backyard gebeurt. Dan staat je telefoon roodgloeiend.
Ook moet je opgewassen zijn tegen een kliek doorgewinterde anonieme Amstelveense azijnzeikerds. Niets is goed wat je doet. Dat ondervond Gonnie van Rietschoten nog deze maandagochtend. Een tweet (zie foto onder) waarin zij pleit voor veiliger verkeer werd heel onsmakelijk beantwoord door een anoniem gekkie met een indirecte verwijzing naar een ernstig ongeluk dat een van haar zoons heeft gehad. Je moet het maar leuk vinden.
Johan Th. Bos concludeerde deze week in een column dat belangenverstrengeling in Amstelveen onontkoombaar is. De nestor van de lokale journalistiek heeft daarin gelijk. Het zijn vaak (kandidaat-)raadsleden die ook opduiken in allerlei bestuurtjes en daarmee meerdere petten dragen. Vaak betreft het (bijna) gepensioneerde mannen. Grijze witte mannen. Noem ze boomers.
Maar waarom zitten die mensen daar? Het antwoord is simpel. Omdat bijna geen enkele Amstelvener namelijk is te porren voor een bestuursfunctie. Het vreet tijd en meestal krijg je louter te maken zeurende vrijwilligers die klaar staan om je hoofd op het hakblok te leggen. Eindeloos vergaderen terwijl Ajax Champions League speelt. Je moet jezelf wel erg haten als je daar voor openstaat.
En toch is er in Amstelveen een klein clubje malloten dat het blijft doen. Er is maar één manier om dat te doorbreken. Zelf de handschoen oppakken en die paar uur investeren in een beter en leuker Amstelveen. In een vrouwelijker en jonger Amstelveen. Kunnen de boomers lekker naar de zijlijn om daar commentaar te geven.
Ernst Jan Wilhelmis
